27 maja br. w Katedrze Białostockiej p.w. Wniebowzięcia N. M. P. o godz. 16.30 odbyły się święcenia diakonatu 10 alumnów naszego seminarium. Są to:

al. Stanisław Bolesta (z parafii pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Białymstoku)

al. Rafał Danilczuk (z parafii p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Białymstoku),

al. Jacek Guzowski (z parafii p.w. św. Kazimierza Królewicza w Białymstoku),

al. Adrian Karwowski (z parafii p.w. św. Karola Boromeusza w Białymstoku),

al. Adam Kiermut (z parafii p.w. Przemienienia Pańskiego w Wasilkowie),

al. Łukasz Kruszewski (z parafii p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Laskowcu),

al. Daniel Kułakowski (z parafii p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Sokółce), al. Robert Matys (z parafii p.w. św. Jana Chrzciciela i św. Szczepana Męczennika w Choroszczy),

al. Marcin Sztrom (z parafii p.w. bł. Bolesławy Lament w Białymstoku)

al. Jakub Targoński (z parafii p.w. Matki Bożej Fatimskiej w Białymstoku).

Uroczystości, sprawowane w Archikatedrze Białostockiej, poprzedzone były obrzędem złożeniem przyrzeczeń przed święceniami w stopniu diakonatu. Obrzęd ten odbył się o godz. 15 w kaplicy seminaryjnej, któremu przewodniczył Jego Ekscelencja, Ksiądz Arcybiskup Edward Ozorowski, Metropolita Białostocki.

Dzisiejszej uroczystości przewodniczył Ksiądz Arcybiskup Metropolita. Obecny był również Jego Ekscelencja ks. Arcybiskup Senior Stanisław Szymecki, ks. Biskup Henryk Ciereszko, księża moderatorzy Archidiecezjalnego Wyższego Seminarium Duchownego w Białymstoku, księża profesorowie, księża z białostockiego prezbiterium. Obecni byli też członkowie rodzin nowo wyświęconych diakonów oraz licznie zaproszeni goście.

Diakon jest „sługą słowa i ołtarza”, uczestniczy w nauczaniu Kościoła, a czytanie Pisma Świętego wiernym należy do jego zwyczajnych obowiązków. Jego liturgicznym strojem jest stuła przewieszona od lewego ramienia do prawego boku oraz dalmatyka. Sobór Watykański II w Konstytucji dogmatycznej o Kościele poucza, że „na niższym stopniu hierarchii stoją diakoni, na których nakłada się ręce nie dla kapłaństwa, lecz dla posługi’. Umocnieni bowiem łaską sakramentalną, w posłudze liturgii, słowa i miłości służą Ludowi Bożemu w łączności z biskupami i kapłanami” (KK 29).

W Katechizmie Kościoła Katolickiego czytamy, że sakrament święceń naznacza diakonów pieczęcią duchową, której nikt nie może usunąć. Upodabnia ich ona do Chrystusa, który stał się diakonem, czyli sługą wszystkich. Diakoni zobowiązani są do życia w celibacie oraz do codziennego celebrowania Liturgii Godzin. We współczesnym Kościele diakoni mogą uroczyście udzielać chrztu dzieciom, głosić Słowo Boże, błogosławić związki małżeńskie, udzielać Komunii św., przewodniczyć liturgii pogrzebowej i nabożeństwom.

W Słowie pasterskim, skierowanym do uczestników uroczystości, ks. Abp powiedział, iż nowo wyświęceni diakoni są „chlubą naszej archidiecezji” i wyraził nadzieję, że potem przyjmą święcenia kapłańskie i będą „pracowali ku chwale Bożej”. Nie wiadomo, dokąd zostaną oni później skierowani. Być może udadzą się na misje, gdzie złożą świadectwo miłości, być może zostaną obdarzeni łaską męczeństwa. Życzył nowym diakonom, by „byli mężni, by nie wycofali się, by nie zabrakło im miłości, by oddać swoje życie za Chrystusa”.