Splendoru dzisiejszej uroczystości dodała obecność naszych drogich kolegów i przyjaciół, wyświęconych przed dwoma dniami na prezbiterów, którzy w naszej kaplicy seminaryjnej o godz. 17 celebrowali uroczystą Sekundycję, połączoną z indywidualnym błogosławieństwem. Msza Święta zgromadziła moderatorów seminarium, księży profesorów, osoby konsekrowane i pracowników świeckich seminarium.

Eucharystię sprawowali: ks. Łukasz Borowski, ks. Jarosław Kalinowski, ks. Sławomir Laskowski, ks. Łukasz Ruminowicz, ks. Marek Solniczek i ks. Karol Swatkowski. Homilię wygłosił ks. Marek Solniczek. Ks. Kaznodzieja nakreślił przed zebranymi swoją drogę do kapłaństwa, przedstawioną w formie swoistego Curriculum vitae. Ks. Prymicjant zauważył, że jest ich sześciu, co było wyraźną wolą Boga, który właśnie ich powołał do swojej służby. I chociaż są różnymi osobowościami, uzupełniającymi się talentami i zdolnościami, to właśnie ich wybrał Bóg. Najbardziej znamienną cechą, która ich łączy, jest żyjący w nich Chrystus, którego w swoim życiu kapłańskim będą nieść potrzebującym. Ks. Marek skierował też prośbę do wszystkich uczestniczących w Eucharystii o wsparcie modlitewne, by mogli oni pełnić swoją posługę jako święci kapłani. Za ołtarzem posługę pełnili również dwaj nowo wyświęceni diakoni: dk. Stanisław Bolesta, dk. Rafał Danilczuk.

Jak doniosłą rolę spełnia Eucharystia w życiu kapłana, potwierdzają słowa św. Alfonsa: „Kapłan sprawując jedną jedyną Mszę Świętą, w której składa Jezusa Chrystusa w ofierze, oddaje Panu większą cześć, niż gdyby wszyscy ludzie razem wzięci, umierając dla Boga, złożyli mu ofiarę ze swego życia”.

Dziękujmy Najwyższemu Panu za dar życia, za dar Chrztu Świętego, za dar wzrastania w wierze, za dar powołania, a wreszcie za dar kapłaństwa, którym Bóg obdarzył naszych drogich i wielebnych Księży Prymicjantów.

Módlmy się o to, by – obdarowani licznymi łaskami Bożymi – byli w świecie czytelnym znakiem obecności Chrystusa, by – w niełatwej przecież doczesności – byli „światłem przewodnim” dla osób utrudzonych życiem i by zawsze pamiętali o tym, do jak wielkiej godności wyniósł ich Bóg. Św. Tomasz z Akwinu mawiał, iż „godność kapłaństwa przewyższa nawet godność aniołów”.